Rezerwat Łężczok – Super miejsce na spacer
Można dojechać samochodem od strony Babic, zjeżdżając z drogi wojewódzkiej Gliwice – Racibórz. (Na pewno łatwo trafić w odpowiedni zjazd ponieważ miejsce zjazdu z głównej wskaże znak 🙂 )Są dwa parkingi, na którym zostawiamy auto i wyruszamy w pieszą wędrówkę.
 |  |  |
więcej zdjęć
więcej informacji
Rok w Rezerwacie
Jak trafić
Trasy zwiedzania.
Nie łamiąc prawa mamy dwie trasy zwiedzania rezerwatu Łężczok. Obie zaczynają się w tym samym miejscu ale prowadzą do dwóch różnych ciekawych miejsc.
Pierwsza trasa – skręcamy z głównej trasy w prawo. Po lewej mamy np taki widok
Cały czas prosto pomiędzy stawami. Pomiędzy pierwszym i drugim stawem po prawej można przyjrzeć się powierzchni zbiorników wody i ilości zwierząt jakie zamieszkują ten obszar. Głębiej w prawo nie należy podążać.
Wracamy do podróży prosto. Po drodze mijamy kolejne miejsca gdzie możemy się zatrzymać i podziwiać piękno przyrody. Mając odrobinę szczęścia możemy mieć bliskie spotkanie np. z:
oprócz ptaków można również spotkać gady, płazy również ssaki. Więc każdy coś zobaczy. I każda wizyta jest inna. Na końcu tej drogi wczesną wiosną mamy takie widoki.
skręcamy w prawo w stronę celu spaceru – punktu widokowego.
Po prawej za punkiem widokowym i z lewej stronie nie daleko skrzyżowania mamy umiejscowiony znak
warto przestrzegać ponieważ My jesteśmy gośćmi w tym miejscu.
Druga trasa – na skrzyżowaniu idziemy prosto. Wśród drzew i stawów idziemy przed siebie. Po drodze mijamy tablicę informacyjną.
Schodząc z trasy lekko w dół dotrzemy do punktu widokowego – wieża widokowa ze stromą drabiną 🙂 ale np z takimi widokami
Wracając na szlak idziemy cały czas wśród drzew w towarzystwie śpiewu ptaków.
Po drodze mijamy okazały Dąb zwany Sobieskim
Kawałek dalej docieramy do Pałacu Myśliwskiego a bardziej ruiny, która kiedyś była pałacem.
Wycieczkę można zakończyć i wracać albo pójść dalej. Główna droga prowadzi po łuku w lewo. Na tym łuku skręcamy w prawo w stronę polany.
Wchodzimy w las. W okresie wiosennym po prawej i lewej gdzie wzrok sięga mamy pola czosnku niedźwiedziego.
Na końcu tej drogi docieramy do mostku.
